Η τρίτη δεκαετία των ανθρώπων τελικά είναι η πιο αληθινή (μέχρι την επόμενη). Statement. Όχι σοβαρά, το εννοώ... Σκέψη που μου κατέβηκε στην προσπάθειά μου να χωνέψω το λαχταριστό κότσι την Κυριακή το βράδυ, την ώρα που αυτό μάχεται με το γερμανικό λουκάνικο και τις λοιπές κρεατολιχουδιές (maaaan, I love meat!) της κρεπάλης. Μην γελάς ρε όρνιο, σοβαρά μιλάω. Οι καλύτερες σκέψεις γίνονται την ώρα που χωνεύεις. Αράζεις στην καναπεδιά σου και επειδή δεν την παλεύεις για οτιδήποτε άλλο που απαιτεί προσπάθεια, το μυαλό σου αυτόματα μπαίνει σε φάση σκέψης...
Body in hibernation, mind in hyper-vigilance mode!
Ωραία, θα μου πεις. Έστω ότι έχεις δίκιο, πως κατέληξες στο παραπάνω συμπέρασμα? Απλά, αξιολόγησα τη δεύτερη και την τρίτη δεκαετία της ζωής μου και τις έβαλα σε καθεστώς σύγκρισης. Θες να μου πεις ότι δεν έχεις ποτέ, ΕΣΥ, συγκρίνει στη ζωή σου πρόσωπα, καταστάσεις, δουλειές, ακόμα και συναισθήματα? Ε, αν συνδυάσεις τα παραπάνω και με λίγη κριτική (απέναντι στον εαυτό σου) σκέψη, τότε μπορείς εύκολα (λέμε τώρα) να καταλήξεις.
Nothing remains the same?
Οk, μεγαλώνεις και αλλάζεις. Κάποια πράγματα όμως παραμένουν σταθερή αξία στη ζωή σου. Όπως η απαίτηση που (πρέπει να) έχεις απο τον εαυτό σου να νιώθεις καλά μαζί του. Και όχι φίλε μου, αυτό δεν είναι πάντα εύκολο αλλά είναι σταθερή αξία. Οι αποφάσεις που παίρνεις, αξιολογούνται με το χρόνο και αυτός τις κρίνει. Ο χρόνος είναι πάντοτε ο καλύτερος κριτής, ΟΛΩΝ μας. Κάπου εκεί κοντά κολλάει σαν σταθερή αξία και η χαρά. Η πραγματική χαρά, όχι η εφήμερη. Όταν νιώθεις καλά με τον εαυτό σου, τότε η όποια χαρά νιώθεις απλά δεν είναι εφήμερη. Απλά όπως είπαμε... χρειάζεται χρόνο για να αντιληφθείς τι είναι και πως είναι.
Short-lived happiness... no more!
Χρειάζεται cojones για να φύγεις από το εφήμερο και να πας στο πραγματικό. Δεν είναι ούτε εύκολο το transition, ούτε ανώδυνο. αλλά αξίζει... Την στιγμή που θα νιώσεις ότι αποτινάσεις ότι ψεύτικη σαβούρα σε τραβάει και θα σκάσεις το πρώτο αληθινό χαμόγελο μετά απο καιρό... αξίζει. Πίστεψέ το και δώσε του μια ευκαιρία...
No comments:
Post a Comment